Ponte Amerigo Vespucci
Stap Piazza Ognissanti over tot aan de Arno en sla rechtsaf Lungarno Amerigo Vespucci in. Volg de Arno tot aan Ponte Amerigo Vespucci en stap wandel over de brug.
Dit is de vijftiende stop: Ponte Amerigo Vespucci
Toegegeven, Ponte Amerigo Vespucci is niet de meest charmante brug over de Arno, maar het is wel een fijne plek om even uit te rusten en de skyline van de stad te overschouwen. Vanaf de brug is vooral de toren van Palazzo Vecchio duidelijk zichtbaar en wie goed kijkt kan een glimp van de koepel opvangen.
Dat Florence geen stad is van zeelui hoeft niet te verbazen. De stad ligt niet aan zee en beschikte toen niet over een uitgebreide zeevloot zoals Genua of Venetië. Desalniettemin hebben de Florentijnen een niet onbelangrijke rol gespeeld in de ontdekkingsreizen van de 15de en de 16de eeuw. Een van haar inwoners, Toscanelli, inspireerde Columbus om via de Atlantische Oceaan naar Indië te varen en zo, onbedoeld, Amerika te ontdekken. De Toscaan Giovanni da Verrazzano bezocht als eerste westerling de baai van New York. En de naam van de ontdekkingsreiziger, Amerigo Vespucci, zal waarschijnlijk langer voortleven dan die van om het even welk Florentijns genie, aangezien twee continenten – Zuid- en Noord-Amerika – naar hem werden vernoemd.
Amerigo’s voorvaderen, de Vespucci, waren een familie van arme immigranten uit Peretola, een dorp in de buurt van Florence. De eerste Vespucci die in Florence arriveerden, verdienden hun brood als wijnhandelaars, in die tijd geen hoog aangeschreven beroep. Maar Simone Vespucci, Amerigo’s voorvader, sloeg een ander carrièrepad in en werkte zich gestaag op als zijdefabrikant. Simone’s nakomelingen werkten verder in diens voetsporen en verbonden zich bovendien aan de juiste politieke familie, de Medici. Met als gevolg dat de Vespucci vanaf 1443 geregeld in de Signoria zetelden en er in 1447 zelfs een van hen gonfaloniere werd, een prestatie die de Vespucci op de hoogste sociale trede bracht.
De hoogconjunctuur bleef echter niet duren; een eeuw later was Amerigo Vespucci’s vader teruggevallen tot het bescheiden niveau van notaris. Maar de historische banden van de familie met de Medici waren nog steeds intact, waardoor Amerigo de kans kreeg als buitenlandse agent voor hen te werken. Op een van zijn handelsreizen in Sevilla kwam hij in contact met zeelui en besloot toen zelf carrière te maken als ontdekkingsreiziger. De eerste keer dat hij in Amerika landde, meende hij dat hij in Azië terechtgekomen was, maar tijdens zijn volgende reizen raakte hij ervan overtuigd dat het om een ‘mundus novus’ ging, een nieuwe wereld. Hij schreef zijn ervaringen en gedachten neer in brieven die wijd gepubliceerd werden dankzij de recent ontwikkelde boekdrukkunst, met als gevolg dat een Duitse cartograaf, Martin Waldseemüller, het nieuw ontdekte continent naar hem vernoemde, Amerigo Vespucci, een nakomeling van arme Florentijnse immigranten.